DJ'en is bezwaarlijk te bestempelen als een gezonde bezigheid. Drank die altijd overvloedig wordt aangeboden en de ontelbare nachtbraakpartijen, want je bent altijd als laatste weg ... kortom af en toe wat beweging onder de vorm van sport is zeker en vast welkom, al was het maar omdat het allemaal wat makkelijker gaat met een beetje een conditie.
Ik fiets ... op een bolide met koestuur, uitgedost in spandex, met Dré zijn beats toeters in mijn oren om naast kilometers ook podcasts af te haspelen. Maar die bolide, die heeft ondertussen meer dan 20000 km op de teller, dus de zoektocht naar een nieuw ros is ingezet. Oeverloos de review sites afspeuren en op zoek gaan voor het meeste fiets voor een acceptabel budget. Als "bikeradar's best bike 2014" en 2015 runner up en een handvol laaiend enthousiaste reviews is de Cannondale Synapse dus waarschijnlijk een winner. Maar moeten we nu een nemen met schijfremmen of niet ... want schijfremmen dat is het neusje van de zalm, als je tot stilstand wil komen. En de 2015 best bikes hebben allemaal schijfdinges ... dilemma's dilemma's.
Gelukkig is er Gran Canaria, ik was er dit jaar ongeveer een maand, een kleine 1000km afgepuft met ruim 10.000 hoogtemeters, maar elke hoogtemeter, moet je terug naar beneden, het gedroomde testdomein dus voor schijfremmen. Eerste helft werd er gereden op een Cannondale Synapse model 2015 met gewone remmetjes, op de 25mm bandjes ipv 28mm is deze identiek aan het 2016 model terzijde). Over de fiets op zich kan ik vrij kort zijn, de lovende commentaar is terecht, dit is een heerlijke fiets. De wegen op GC zijn over het algemeen best mooi, maar je hebt stukken tarmac waar je met de billen dichtgeknepen hoopt dat je niet tegen de vlakte gaat, een hoop van die roadbuzz wordt inderdaad netjes weggefilterd. Nooit had ik hier de stijve nekklachten die ik op mijn eigenste race bolide ervaar, geometrie en iets meer rechtop zitten als ik alles goed begrijp, maar toch rijd je gewoon op een racefiets waarmee je tegen 60km per uur naar beneden komt. Remgewijs heb ik ook geen problemen ondervonden.
De 2e helft werd daarentegen geswitched naar dezelfde Synapse, model 2016 met schijfremmen. De bredere banden zijn een beetje bizar, het lijkt alsof je op een cyclocrosser zit, maar qua comfort voel je toch een verschil en wat breder rubber geeft toch een beetje extra gevoel van veiligheid als je de berg afzoeft. Maar die remmen ... het is even wennen, de feel is toch anders dan die standard remblokjes. Met 1 vingertje aan de hendels kan je je fiets van 50 km/h tot stilstand brengen, zonder het gevoel te hebben dat je je hendels door je stuur moet trekken. Bij lange, technische afdalingen resulteert dit in totaal geen krampen in handen en onderarmen door het vele remmen. Anderzijds voel je extra druk op je bovenarmen en schouders door de remkracht. De winst zit hem dus bijna volledig in het comfort, je kan veel relaxter remmen en dat geeft vooral in afdalingen waar het wegdek gehavend is en je dus eenvoudig je snelheid kan controleren een veilig gevoel.
Een gewonnen zaak zou je zeggen. 600 euro extra voor comfort en veiligheid, is 600 euro well spent. Nee dat is het niet. De lange beklimmingen zetten de rijder onder druk die een pak zweet verliest in het gevecht om zijn vege lijf naar boven te hengsten, de afdalingen vereisen het uiterste van het materiaal. En in die afdalingen bleek dat die schijfremmen toch nog niet klaar zijn voor een baanmachien. Slepende pads, waarbij de discs tegen de remblokjes aanslepen, iets wat zich bij de volgende beklimming quasi volledig oploste om na een volgende afdaling weer te manifesteren en in mindere mate het piepen van de remmen bij stevige remsessies laten toch een gevoel achter waarbij de techniek nog niet op punt staat.
Moet je dit "schuren" als normaal beschouwen ? Bij je auto zou je het althans niet accepteren, denk ik dan. Ook als je remblokjes van standaard callipers tegen je velg schuren omdat er een slagje in je velg zit, word je gek van het repetitieve gesleep, hetzelfde dus met die geweldige disc brakes. 600 euro voor extra comfort en irritatie vind ik dan weer een brug te ver. Kortom nieuwe dilemma's, een nieuwe fiets of nog wat wachten tot die schijfremmen meer op punt staan.
