Of 2010 in het collectief geheugen zal gegrift staan, durf ik ten stelligste te betwijfelen. En op muzikaal vlak is het al niet anders. Een en al "NET NIET". Als allround dj is er 1 instant hit die nergens weg te denken is "I gotta feeling", dat zowat heel 2010 in de hitparade zal gestaan hebben, van de Black Eyed Peas, een nummer dat zich heeft ontpopt tot de intrede klassieker en menig trouwkoppel wil er het dansfeest in vuur en vlam mee zetten, terwijl het eigenlijk gewoon te snel is om de sfeer erin te krijgen. Edoch de hit van 2010 is uit 2009.
2010 was het jaar van de oldies remakes. Nummers uit de jaren 30-40-50 werden in een dance jasje gestoken, met Gramophonedzie, Sing with a swing en natuurlijk "we no speak americano" als bekendsten. Leuk, maar met een zeer beperkte houdbaarheid. En in dezelfde lijn, maar onder het motto "laten we eens een disco-plaat samplen" ging Koen Groeneveld zich te buiten aan funky town, vergaapte mason zich aan het 60s plaatje "runaway" en Duck Sauce ging een potje stoeien met Boney M.
2010 was het jaar waar de gehele Vlaamsche schlagerwereld droog in de kakker werd genomen door "dos cervezas", dat zelfs op notoire dance-festivals werd aangevoerd.
2010 was het jaar dat dance weer een beetje voet won in het "allround dj" gegeven. David Guetta die de ene na de andere top 10 hit uit zijn liedjesmachine laat rollen, maar met de "sexy bitch" legacy uit 2009 (weeral) met zich blijft meezeulen.
2010 was tevens het jaar dat dubstep voet kreeg aan het vasteland met de "For the kill" remix uit ... u raadt het al 2009.
2010 bracht vrees ik slechts ONE nieuw gegeven ... Swedish House Mafia.
vrijdag 17 december 2010
vrijdag 10 september 2010
Zo zijn zij getrouwd ...
Afgelopen vrijdag en zaterdag stonden wederom "alternatieve" trouwfeesten op het programma. 2 koppels die het duidelijk niet begrepen hadden op servettengezwaai, schlagerfestivals en goeie vlaamsche boerenleute. Heerlijk!
Feesten met een playlist waar Iron Maiden, Metallica, Rammstein, The Pixies, The Ramones, Pennywise en de heideroosjes de gitaarplakzwaaien, waar naast de bekende 90s en hedendaagse dance klassiekers dingen gedraaid kunnen worden als Secret Cinema, Marco Bailey, Koen Groeneveld, Underworld en waarbij iedereen wild gaat op blade's blood rave klassieker ...
Kortom feesten waar je als dj iets aan over houdt, waar je de platgelopen wegen der trouwfeestmuziek mag verlaten en kan ronddartelen tussen frisse leuke deuntjes die je niet elke dag hoort. En waar je aan het einde van de avond doodop, maar tjokvol energie de wagen in stapt en al uitkijkt naar het volgende feest. En in the end is dat het enige waardoor je je steeds weer kan oppompen om tot een kot in de nacht het feest te maken.
Hoe dan ook 2 topfeesten die niet te vergelijken zijn met de taferelen die woensdag vertoond werden op VT4. Trouwen is in, big business en ook de TV moet zijn graantje meepikken in de massahysterie. "Zo zijn wij getrouwd" een programma dat opgebouwd is rond een lege doos en leeft van de smakelijke commentaren en quoteringen die bruidjes op elkaars feest moeten geven. En zoals een goed tv-maker betaamd worden de meest uiteenlopende types en feesten bij elkaar gestompt. Langs de zijlijn gewoon leuke televisie, om de commentaren achteraf over je feest te moeten ... iets minder.
"Zo zij wij getrouwd" is tevens een leuke kijk op de collega dj's hun activiteiten en wat zijn licht- en geluidsmatig aanbieden.
Veel uber vlaamse toestanden, polonaises, lacs de connemara, en meer van dat gedoe wat een hoop van mijn klanten liever aan zich voorbij laten gaan. En waarvoor ik hen allemaal bedank.
Feesten met een playlist waar Iron Maiden, Metallica, Rammstein, The Pixies, The Ramones, Pennywise en de heideroosjes de gitaarplakzwaaien, waar naast de bekende 90s en hedendaagse dance klassiekers dingen gedraaid kunnen worden als Secret Cinema, Marco Bailey, Koen Groeneveld, Underworld en waarbij iedereen wild gaat op blade's blood rave klassieker ...
Kortom feesten waar je als dj iets aan over houdt, waar je de platgelopen wegen der trouwfeestmuziek mag verlaten en kan ronddartelen tussen frisse leuke deuntjes die je niet elke dag hoort. En waar je aan het einde van de avond doodop, maar tjokvol energie de wagen in stapt en al uitkijkt naar het volgende feest. En in the end is dat het enige waardoor je je steeds weer kan oppompen om tot een kot in de nacht het feest te maken.
Hoe dan ook 2 topfeesten die niet te vergelijken zijn met de taferelen die woensdag vertoond werden op VT4. Trouwen is in, big business en ook de TV moet zijn graantje meepikken in de massahysterie. "Zo zijn wij getrouwd" een programma dat opgebouwd is rond een lege doos en leeft van de smakelijke commentaren en quoteringen die bruidjes op elkaars feest moeten geven. En zoals een goed tv-maker betaamd worden de meest uiteenlopende types en feesten bij elkaar gestompt. Langs de zijlijn gewoon leuke televisie, om de commentaren achteraf over je feest te moeten ... iets minder.
"Zo zij wij getrouwd" is tevens een leuke kijk op de collega dj's hun activiteiten en wat zijn licht- en geluidsmatig aanbieden.
Veel uber vlaamse toestanden, polonaises, lacs de connemara, en meer van dat gedoe wat een hoop van mijn klanten liever aan zich voorbij laten gaan. En waarvoor ik hen allemaal bedank.
dinsdag 22 juni 2010
Het is weer eens wat anders ...
Bedrijfsfeesten zijn niet altijd een kado, niet elk bedrijf heeft vitale werknemers die eens een feestje willen bouwen. Bovendien is niet elke werknemer begenadigd met een superieure smaak als het aankomt op het kiezen van liedjes om dat feestje op te bouwen.
Indicator was een aangename verrassing. De ‘verzoeklijst’ (van eind 2008 weliswaar) telde 104 nummers, aan een hels tempo krijg ik die er met een beetje geluk op een dikke 3 uur doorgedraaid, maar belangrijker dan het aantal nummers was de content. Naast een aantal uber-klassiekers die op geen enkele party kunnen ontbreken werden toch x-aantal alternatievere dingen gesuggereerd welke met plezier gedraaid werden. Het werd een feestje. Een 3-4 liedjes opwarmen en van dan af full-speed ahead. Ik had tot 1u. Uiteindelijk bleek de overijverige buschauffeur om 12u15 een vroegtijdig halt te roepen aan het feestgedruis. Net geen 3u gedraaid, 75 nummers, van de Stones tot de Sisters, van Cirez D tot Southside Spinners en van Stromae tot Iron Maiden met slechts 1 vreemde eend in de bijt … met dank aan Tom (Waes nvdr). Volume, geluidsdruk, lawaai, noem het wat je wil … het was in alle geval geen probleem. “La ramee” heeft een geweldige accoustiek, maar je moet er genoeg power instoppen en om de een of andere reden was het nooit genoeg.
Zaterdag was de dag dat Oranje glorieloos de 2e groepswedstrijd won en reeds naar de volgende ronde zou doorstoten, maar het was tevens de dag van een Vlaams-Roemeens feestje. En Roemenen kunnen feesten. “you dj?” … eeuuhm “yes” … “we want dance, you play Music now” waarop een tafeltje voorzien van cd-doosjes en cd-spelers vakkundig en zonder veel poespas werd leeg gemaakt, alleen een bulldozer had minder subtiel tewerk gegaan tijdens deze interventie. Opwarmen was niet nodig, zelfs niet in een partytent met een buitentemperatuur van 13°C. Bij de eerste klanken sprongen de koukleumen en andere danslustigen recht. Complexloos, alles was goed, alleen de aanwezigheid van wat geestrijk vocht en wat lekkere muziek was meer dan voldoende.
Het leven van een dj kan soms makkelijk zijn …
Indicator was een aangename verrassing. De ‘verzoeklijst’ (van eind 2008 weliswaar) telde 104 nummers, aan een hels tempo krijg ik die er met een beetje geluk op een dikke 3 uur doorgedraaid, maar belangrijker dan het aantal nummers was de content. Naast een aantal uber-klassiekers die op geen enkele party kunnen ontbreken werden toch x-aantal alternatievere dingen gesuggereerd welke met plezier gedraaid werden. Het werd een feestje. Een 3-4 liedjes opwarmen en van dan af full-speed ahead. Ik had tot 1u. Uiteindelijk bleek de overijverige buschauffeur om 12u15 een vroegtijdig halt te roepen aan het feestgedruis. Net geen 3u gedraaid, 75 nummers, van de Stones tot de Sisters, van Cirez D tot Southside Spinners en van Stromae tot Iron Maiden met slechts 1 vreemde eend in de bijt … met dank aan Tom (Waes nvdr). Volume, geluidsdruk, lawaai, noem het wat je wil … het was in alle geval geen probleem. “La ramee” heeft een geweldige accoustiek, maar je moet er genoeg power instoppen en om de een of andere reden was het nooit genoeg.
Zaterdag was de dag dat Oranje glorieloos de 2e groepswedstrijd won en reeds naar de volgende ronde zou doorstoten, maar het was tevens de dag van een Vlaams-Roemeens feestje. En Roemenen kunnen feesten. “you dj?” … eeuuhm “yes” … “we want dance, you play Music now” waarop een tafeltje voorzien van cd-doosjes en cd-spelers vakkundig en zonder veel poespas werd leeg gemaakt, alleen een bulldozer had minder subtiel tewerk gegaan tijdens deze interventie. Opwarmen was niet nodig, zelfs niet in een partytent met een buitentemperatuur van 13°C. Bij de eerste klanken sprongen de koukleumen en andere danslustigen recht. Complexloos, alles was goed, alleen de aanwezigheid van wat geestrijk vocht en wat lekkere muziek was meer dan voldoende.
Het leven van een dj kan soms makkelijk zijn …
dinsdag 11 mei 2010
You have been :Xoned:
De Xone:4D mixer is een feit, geen cd-spelers meer, alleen een mixer/controller en een laptop, de 2-deck en 4-deck mapping zijn geprepareerd en ready for live deployment. Vorige zaterdag werd het gevaarte onderworpen aan een vuurdoop. Geen gesleur meer met een flightcase van 25 kg en cdbakken welke menig fitnessfanaat laten zweten bij de gedachte alleen, maar 1 case en rugzakje zijn nodig voor deze gereduceerde hi-tech booth. Joke, Manuel en hun gasten werden gexoned!! En hoewel de workflow van het digitaal dj'en toch ietwat anders is dan het klassieke cd'tjes zoeken en afspelen, en we nog steeds aan het aanpassen zijn en hier en daar nog wat moeten zoeken, ben ik mateloos enthousiast over de resultaten. Minder bezig zijn met de technische kant van het mixen, meer bezig zijn met het eigenlijke overlopen van de tracks en de uiteindelijke selectie van de tracks ... de techniek, in dit geval traktor, staat voor niks.
Het zaaltje, diep in de vlaanders, was voorzien van (u raadt het al) een begrenzer, maar van de intelligente soort, een die niet reageert op joelende gasten. Buiten was het ijskoud. Binnen was het stomend heet. Californische RNB beats en zomerse klanken (met 'Alors on danse' nu reeds als de zomerhit van 2010) afgewisseld met een stel 70-80-90 knallers. De warme klank uit de xone kon dit alleen maar ondersteunen maar vooral het tweaken van equilizers en de filters en het effect dat dat op de klank teweeg bracht was om koude rillingen van te krijgen (toch een tikkeltje anders dan ik gewoon was bij de djm800).
Het zaaltje, diep in de vlaanders, was voorzien van (u raadt het al) een begrenzer, maar van de intelligente soort, een die niet reageert op joelende gasten. Buiten was het ijskoud. Binnen was het stomend heet. Californische RNB beats en zomerse klanken (met 'Alors on danse' nu reeds als de zomerhit van 2010) afgewisseld met een stel 70-80-90 knallers. De warme klank uit de xone kon dit alleen maar ondersteunen maar vooral het tweaken van equilizers en de filters en het effect dat dat op de klank teweeg bracht was om koude rillingen van te krijgen (toch een tikkeltje anders dan ik gewoon was bij de djm800).
woensdag 28 april 2010
Geluidsbegrenzing ...
Net zoals naast een spoorweg of een luchthaven gaan wonen de kans op reguliere geluidsirritaties drastisch doet stijgen, is de kans op nachtlawaai groter als je naast een feestzaal gaat wonen. Gelukkig hebben ze een geweldige uitvinding, de geluidsbegrenzer.
Enerzijds is er de limiter variant, dan heb je als dj volledig in de hand of de muziek uit gaat of niet. Anderzijds is er de DB meter. Hangt meestal boven de dansvloer met een kastje aan de discobar al dan niet voorzien van zwaailicht.
Teveel lawaai op de dansvloer en je zwaailicht gaat aan het werk tot het lawaai even gaat liggen, draait het zwaailicht te lang ... u raadt het al ... muziek uit.
Puriteinen beginnen al te woest vingerschuddend en vermanend te roepen dat de dj de muziek maar niet te hard moet zetten, maar 97 dB is een volume dat 1 klein meisje zonder probleem kan produceren als ze op mama roept omdat broerlief van haar cola'tje gesipt heeft. En dat waren brave kinderen ... je kan je inbeelden wat een stel, van bier voorziene, jongelui genereren als ze meekelen op pakweg Iron Maiden's "Run To The Hills".
Het werk van de dj wordt plots 2erlij.
1. De beste platen opleggen en zorgen voor een geweldig feest
2. Spelen met het volume zodat er steeds met de dB grens wordt geflirt, tijdens de meezingmomenten ervoor zorgen dat de tijdsgrens niet wordt overschreden (want 1 minuut stilte is vrijwel onoverbrugbaar, zelfs tijdens een stop-de-band-intermezzo)
En daar wringt dan weer het schoentje, de muziek minderen of zelfs afzetten jut menig feestganger nog eens extra op om de borstkas op te zetten en luidkeels de registers nog wat meer open te trekken, natuurlijk met opgeheven hoofd, zodat geen enkele dB verloren gaat en alles rechtstreeks in de dB meter verdwijnt.
Top dB triggeraars
Met stip op 1 ... een meisje dat na een radslag haar knie stoot en een door merg en been gaande klankuitstaat uitschreeuwt.
- Thunderball ... combo van whoooows en tsaaaa's die nefast zijn voor de dB levels
- Pennywise, Bro Hymn ... Hoooo Ho HO HOOOOOOOO, wat inse niets met een kerstman te maken heeft.
- elk lied waardoor de dansvloergangers spontaan whooooo whooooo beginnen roepen, op de vingers fluiten en zo nodig moeten beginnen meeklappen op de maat.
Enerzijds is er de limiter variant, dan heb je als dj volledig in de hand of de muziek uit gaat of niet. Anderzijds is er de DB meter. Hangt meestal boven de dansvloer met een kastje aan de discobar al dan niet voorzien van zwaailicht.
Teveel lawaai op de dansvloer en je zwaailicht gaat aan het werk tot het lawaai even gaat liggen, draait het zwaailicht te lang ... u raadt het al ... muziek uit.
Puriteinen beginnen al te woest vingerschuddend en vermanend te roepen dat de dj de muziek maar niet te hard moet zetten, maar 97 dB is een volume dat 1 klein meisje zonder probleem kan produceren als ze op mama roept omdat broerlief van haar cola'tje gesipt heeft. En dat waren brave kinderen ... je kan je inbeelden wat een stel, van bier voorziene, jongelui genereren als ze meekelen op pakweg Iron Maiden's "Run To The Hills".
Het werk van de dj wordt plots 2erlij.
1. De beste platen opleggen en zorgen voor een geweldig feest
2. Spelen met het volume zodat er steeds met de dB grens wordt geflirt, tijdens de meezingmomenten ervoor zorgen dat de tijdsgrens niet wordt overschreden (want 1 minuut stilte is vrijwel onoverbrugbaar, zelfs tijdens een stop-de-band-intermezzo)
En daar wringt dan weer het schoentje, de muziek minderen of zelfs afzetten jut menig feestganger nog eens extra op om de borstkas op te zetten en luidkeels de registers nog wat meer open te trekken, natuurlijk met opgeheven hoofd, zodat geen enkele dB verloren gaat en alles rechtstreeks in de dB meter verdwijnt.
Top dB triggeraars
Met stip op 1 ... een meisje dat na een radslag haar knie stoot en een door merg en been gaande klankuitstaat uitschreeuwt.
- Thunderball ... combo van whoooows en tsaaaa's die nefast zijn voor de dB levels
- Pennywise, Bro Hymn ... Hoooo Ho HO HOOOOOOOO, wat inse niets met een kerstman te maken heeft.
- elk lied waardoor de dansvloergangers spontaan whooooo whooooo beginnen roepen, op de vingers fluiten en zo nodig moeten beginnen meeklappen op de maat.
donderdag 22 april 2010
Het nieuwe seizoen ...
2010 is het jaar van verandering ...
Weg uit Antwerpen, terug naar de roots. Grootste impact dat dit heeft op het hele dj gebeuren is dat we nu niet elk weekend even naar de Saturn kunnen fietsen. Niet dat dat een onoverkomelijk probleem is natuurlijk, maar de toestroom aan CDs wordt wel aardig dicht geknepen.
Komt daarbij dat het aanbod hitparade CDs ronduit lamentabel is en dat zowat alle releases van de grote radio stations elkaar meer en meer beginnen overlappen. De drempel naar het digitaal draaien wordt dus steeds lager ... de SABAM dj-licentie is een feit, het rippen van de CD/LP collectie draait op volle toeren en het dj'en met de laptop en een CDJ-400 als controller werd onderworpen aan een eerste test.
De POC (Proof of Concept voor de noobs onder ons) was zeker succesvol te noemen, hier en daar moet nog wat getweaked worden aan het proces maar daar wordt ook aan gewerkt.
Kortom 2010 wordt een interessant jaar of dat muzikaal even goed zal zijn dat is een ander paar mouwen. De 90s-is-hot trent die inmiddels al meer dan een jaar in opmars is duidelijk nog niet ten einde en steeds meer hedendaagse artiesten halen classix vanonder het stof om ze in een nieuw kleedje te steken. Maar ook de artiesten van toen proberen een graantje mee te pikken van de hype en komen met nieuwe meestal weinig succesvolle releases (en dan kijk ik oa naar Ray en Anita).
Black Eyed Peas, David Guetta staan al meer dan een half jaar met een of meer hits in de Ultratop en er zit weinig nieuws in de tip-parades dat de volgende weken (of maanden, wie zal het zeggen) een bedreiging zal worden voor Lady Gaga en Beyonce.
Heads will roll blijkt voorlopig een haast waardige opvolger voor de mega-hit van vorig seizoen Bonkers ... maar ik hoop toch dat er nog een paar straffe releases de zomer van 2010 zullen opluisteren.
Weg uit Antwerpen, terug naar de roots. Grootste impact dat dit heeft op het hele dj gebeuren is dat we nu niet elk weekend even naar de Saturn kunnen fietsen. Niet dat dat een onoverkomelijk probleem is natuurlijk, maar de toestroom aan CDs wordt wel aardig dicht geknepen.
Komt daarbij dat het aanbod hitparade CDs ronduit lamentabel is en dat zowat alle releases van de grote radio stations elkaar meer en meer beginnen overlappen. De drempel naar het digitaal draaien wordt dus steeds lager ... de SABAM dj-licentie is een feit, het rippen van de CD/LP collectie draait op volle toeren en het dj'en met de laptop en een CDJ-400 als controller werd onderworpen aan een eerste test.
De POC (Proof of Concept voor de noobs onder ons) was zeker succesvol te noemen, hier en daar moet nog wat getweaked worden aan het proces maar daar wordt ook aan gewerkt.
Kortom 2010 wordt een interessant jaar of dat muzikaal even goed zal zijn dat is een ander paar mouwen. De 90s-is-hot trent die inmiddels al meer dan een jaar in opmars is duidelijk nog niet ten einde en steeds meer hedendaagse artiesten halen classix vanonder het stof om ze in een nieuw kleedje te steken. Maar ook de artiesten van toen proberen een graantje mee te pikken van de hype en komen met nieuwe meestal weinig succesvolle releases (en dan kijk ik oa naar Ray en Anita).
Black Eyed Peas, David Guetta staan al meer dan een half jaar met een of meer hits in de Ultratop en er zit weinig nieuws in de tip-parades dat de volgende weken (of maanden, wie zal het zeggen) een bedreiging zal worden voor Lady Gaga en Beyonce.
Heads will roll blijkt voorlopig een haast waardige opvolger voor de mega-hit van vorig seizoen Bonkers ... maar ik hoop toch dat er nog een paar straffe releases de zomer van 2010 zullen opluisteren.
Abonneren op:
Posts (Atom)