Fietsen is het nieuwe golf. Geruite debardeurs en bijbehorende bermuda’s worden ingeruild voor
spannende lycra tenues en het golfkarretje gevuld met een arsenaal glimmende clubs maakt plaats
voor een carbon bolide met dito wielen. Maar de blitse outfit en state-of-the-art materiaal ten spijt,
zonder fysieke insteek sta je nergens. Diegene die het hardst, met de juiste techniek, tegen de bal
slaat, die slaat het verst en diegene die het hardst op de trappers staat, die rijdt het snelst.
Dj spelen is geen fysiek gegeven, hoewel een marathon set in een stomende locatie wel een aanslag
is op je lichaam. Dj spelen heeft wel een technische insteek, maar de beste beatmatch in de vingers
heeft is niet noodzakelijk de beste dj. Scratch dj’s buiten beschouwing gelaten, waarbij de technische
skills de basis vormen van hun wedstrijdsets. Maar de dj die gedurende zijn set mensen aan het
dansen moet zetten en houden en die dat met verve doet, die kan je moeilijk afrekenen op een
technisch aspect.
Daarom dat dj’en gewoon de nieuwe fotografie is. Digitale fotografie werd betaalbaar in het laatste
decennium, plots had iedereen een digitale camera, kon iedereen dezelfde professionele foto’s
maken als de professionele fotograaf. En wat meer is, de evolutie liet de fotograaf toe om het foto-
nemen proces te automatiseren. Een technisch aspect van fotografie, sluitertijd en scherptediepte
op elkaar afstemmen, om tot een juiste belichting te komen, werden plots door de camera
uitgevoerd. De wereld op zijn kop! Plots werd alleen het kaderen van het juiste beeld van belang, en
met de nabewerkingssoftware van vandaag kan je ook daar vragen bij stellen. Hoe dan ook wordt
geen enkele fotograaf afgerekend op het gebruik van deze functies, want het beeld is belangrijker
dan de wijze waarop het beeld gemaakt wordt.
De kost van een muziekcollectie is verwaarloosbaar geworden en voor een beetje dj-booth moet je
heden ten dagen geen maanden meer werken. En die ene skill die je als dj had, de beatmatch, die is
verdorie ook publiek toegankelijk via de SYNC-knop. Bij elke nieuwe hardware iteratie laaien de
discussies op, over het al dan niet echt zijn van je performance en de legitimiteit van je status als dj,
als je die bewuste knop waagt in te drukken. Maar waarom …
Visueel maakt het weinig tot geen verschil. De superstar dj staat tegenwoordig hoog en droog boven
zijn publiek, tikken tegen een wieltje of een knop indrukken maken niet direct het grote verschil. En
de gemiddelde trouwfeest dj doet er alles aan op de booth zo clean mogelijk te maken, waardoor de
gehele dj set verdwijnt achter een mooie facade. Zonder de technische evolutie draaiden we
allemaal nog met pitch-loze platendraaiers of 2 identiek huis-tuin-en-keuken sony CD-spelers, terwijl
de platendraaiers dienst doen als klaarlegplatform voor het volgende CDtje. Toen bestonden er ook
goeie dj’s. Gasten die plaat na plaat het publiek verder in extase brachten door hun muziekkeuze en
met zeer beperkte mogelijkheden een vloeiend geheel konden neerzetten.
Is de manier waarop dan zoveel belangrijker dan het resultaat? Ben je effectief een valsspeler als je
de technologie een stuk van het creatieve proces laat overnemen? Ligt de gemiddelde feestneus
wakker als hij na een hele avond dansen te weten komt dat er gesynct werd? Zou je ooit een
boeking mislopen omdat je plots zegt dat je een laptop dj bent? Of kunnen we beter de tijd die de
polemiek voeden kost investeren in de essentie, het creatieve en muzikale kader, want minimum
95% van de dj’s die wekelijks ergens ten velden hun naam proberen waar te maken worden daar op
afgerekend.
