Stilte. Je ziet alleen concentratie. Met een paar snelle pennetrekken beantwoord je de laatste vraag en verlaat in aller eil de school premises. Verzamelpunt na de examens is "De Meermin", een of andere poshy tennisclub aan de boorden van het Kerebergse meer, welke 2x per jaar werd herleid tot hol van verderf. Bier in bekers en soms ook uit als de bekers door het etablissement vlogen, voorzien van tapkranen en rioleringsbuizen met een te laag debiet.
Dat was de eerste helft van de jaren 90. Anno 2013 gaat "De Meermin" al jaren door het leven als conferentiecentrum voor seminaries, congressen en feesten "Semcom". Een lik verf over nostalgische grootsheid, met squashvelden die dienst doen als stoelenkast en een snookerzaal nu gewoon keuken is. De zaal waar de Keerbergse apres-examen oktoberfesten plaats had was nu de dansvloer voor Steven's 40e verjaardag. Een gezelschap dat wenste ondergedompeld worden in de tijd van toen. Jaren 80 classic, grunge ene streepje new wave aangevuld met wat hedendaags alternatief geweld. Veel sfeer, dat wel, maar het dak gaat er pas echt af als de tomorrowlandbommetjes passeren. Mainstage sets van dance festivals, die bulken van dropmixes en het betere gooi en smijtwerk, 1-op-1 kunnen mappen op zowat alle verjaardags- en trouwfeesten die ik vandaag de dag moet afwerken, dat is toch de trend van het laatste jaar.
En het was een ongelooflijk jaar, een jaar waar de hoogtepunten elkaar opvolgden. Een jaar waar Studio Brussel en de VRT in het algemeen, met "The Sound Of Belgium" maar eens mee proberen te rijden op een hype die al jaren op een dansvloer in je buurt plaats vindt, 90s, house en retro, Boccacio en Cherrymoon toestanden, knoerteharde classix en dansers die volledig uit de bol gaan. Aanzien worden als "trouwfeest-resident", onthaald worden als een ware rockster, terwijl je niet meer doet als plaatjes aan elkaar rijgen en meerijden op de golf van enthousiasme voor je.
Wordt "Bonzai" de openingsdans ?
"Sabaton", "Paradise Lost" en "Korn" opleggen en de dansvloer vol houden.
Bart, ge zijt de dj, ge doet wat ge wilt, ik mag dan wel 50 zijn, maar we gaan er geen 80s party van maken, het is 2013.
Gasten die de discobar aanzien als hun mekka bij het opleggen van "The Sky is pink".
Dames die besluiten met elkaar te trouwen, zodat ik op hun trouwfeest zou kunnen draaien
Om maar enkele quotes en momenten te noemen, naast het respect dat je keer op keer krijgt, die je doen doorgaan en vooral uitkijken … licht uit en klaar om voor 2014 te gaan. je draagt de vlag van je land als een cape, dit is waarvoor je bestaat!
