Put your money where your mouth is

De opdracht van een dj is eenvoudig, er elke keer staan. Elke keer een feestje bouwen en elke keer zorgen dat de dansvloer vol staat en iedereen uit zijn dak gaat.

En hoewel ieder feest er toe doet, zijn er zo van die momenten dat voor jezelf de lat hoger wordt gelegd. Niet iedereen is fanatiek bezig met een opbouw en niet iedereen is begenadigd met een zesde en zevende zintuig. Het zesde hoort nummers van 2 km op voorhand aankomen, het zevende is een aangeboren dj afwijking waarbij de minste afwijking ten opzichte van de perfecte beatmix resulteert in wegwerp gebaren, stokkende dansmoves en een relaas over incompetentie.

Ik ben niet op mijn mond gevallen, mijn vrienden en collega’s weten waar ik mijn vrije tijd aan spendeer en op toestanden waar een dj ten tonele verschijnt moet ik steeds de platenheld in kwestie aan een kwaliteitsonderzoek onderwerpen. Als ik dan moet aantreden op iets waar zij aanwezig zijn, dan wordt een echelon of 3 naar omhoog afgesteld. Dan is het opletten geblazen want de kritiek ligt klaar op het puntje van hun tong, een foute mix of een plaat die er niet boenk op is, dat krijg ik direct naar mijn kop gesmeten … volledig terecht natuurlijk.

Ik heb een snelle pen, zwaai met mijn badge van spelling-police in mijn queeste om sms-taal en dt fouten te bannen van de dj-community dj2dj. Dj2dj is een van de plaatsen waar wij muziek-nerds onze gram halen, palaveren over futiliteiten als manueel beatmatchen, sync knoppen en het ter ziele gaan van de technics sl-1200. Maar het is ook de plaats waar dj’s rondhangen met een cv dat een pak imposanter is den het mijne. En net uit die hoek kwam een tijd geleden, uit het niets, de volgende vraag: “wij gaan trouwen volgend jaar en wilden je graag vragen als plaatjesdraaier op ons feest”. Je knippert met je ogen en vraagt, kan u de vraag nog eens herhalen aub. Waarom zou iemand die inmiddels 6 jaar op tomorrowland stond (en niet als bezoeker) mij vragen, kent die geen “echte” dj’s met meer klinkende namen die dat varkentje kunnen wassen ?

Vorig weekend was het dus “money time”. Zowat elke genodigde weet wie je bent, want iedereen weet dat de bruidegom met een Sheldon Cooperiaanse minutieusiteit met muziek en dj’en bezig is. Wat je bij de hamvraag van de avond brengt … gaan ze je na de openingsdans aankijken als de eerste de beste jury en beoordelen op je mixtechniek en platenkeuze om achteraf een rapport af te leveren of gaan ze toch een danske placeren. Ook de zaal werkte niet helemaal mee. Het eten was lekker maar werd vooral royaal en copieus verdeeld onder de genodigden. Waar sexy gerechtjes een groot bord behelzen met hier en daar wat substanties, schuimpjes en sausdrupjes kon je je hier vakkundig laten volstoppen als de eerste de beste prijsgans. Mensen die moeilijk praten omdat het dessert nog tegen hun huig kietelt ten gevolge van een volgelopen slokdarm zijn zelden de wildste dansers …

Maar … elke vorm van plankenkoorts en lege dansvloervrees bleek een maat voor niets. De dansvloer liep vol en bleef vol. Het tempo haalde bij momenten verschroeiende hoogten, verzoekjes van de gasten of het nu disco, retro, dance of schlagers waren werden met ongebreideld enthousiasme in zweet op de dansvloer omgezet. Gedurende een kleine 5 uur werden bekende en voor sommigen minder bekende nummers aan de lopende band aan en in elkaar geregen, waarbij ik meermaals in de uitspattingen betrokken werd … a dj’s dream … een dansvloer die je steeds weer voldoende inspiratie geeft om de volgende knaller klaar te zetten en je toelaat om helemaal los te gaan.

De complimenten gedurende de avond geven je een scheef glimlachje en zetten je aan om er nog een schepje bovenop te doen. Het applaus en gejoel na de laatste noot van de openingsdans reprise = een kippenvelmoment … en ook dat zorgt ervoor dat wekelijks slaaptekort geen issue meer is.

Een blik op de dansvloer

Het trouwfeest seizoen 2012 loopt op zijn einde en ook dit jaar heb ik een stel geweldige feestjes mogen opluisteren, nieuwe zalen mogen ontdekken, van tijd tot tijd geweldige muziek mogen ten berde brengen en vooral een stel dansvloeren in vuur en vlam kunnen zetten.

Een dansvloer volledig los laten gaan is geen exacte wetenschap. Naast de muziek, is de grootste bepalende factor natuurlijk het publiek. Je hebt gezelschappen die niets liever doen dan de dansvloer bezetten en die in ware American Football style klaar staan om de dansvloer te bestormen als het bruidspaar de obligatoire openingsdans voltooid heeft. Je hebt de tooghangers die direct in die regionen bivakkeren en zich eerst moed moeten indrinken voor ze eraan beginnen en dan heb je natuurlijk stoeldansers die volledig wild gaan met een voet of een vinger.

Muzikaal blijven absolute disco en 80s klassiekers altijd wel een schot in de roos om de eerste dansertjes al dan niet schoorvoetend richting de dansvloer te krijgen. Ook de RNB getinte deuntjes en dance meezingers van Black Eyed Peas en David Guetta zijn blijvers. Als je ze niet uit jezelf oplegt (omdat je er als dj niet echt warm meer voor loopt of omdat hun versheidsdatum reeds overschreden is) krijg je ze gegarandeerd op je boterham als verzoeknummer.

Maar de grootste evolutie de laatste jaren is de ontvoogding van alles wat naar dance ruikt. Enerzijds puilen de hitlijsten uit met dance. Ultratop, MNM50 met de meest commerciele varianten terwijl de afrekening de alternatievere electro toestanden in zich opneemt. Maar vooral het doorsijpelen van nummers die hoog staan in gespecialiseerde lijsten als die van Beatport richting de eerdergenoemde lijsten is een nieuw gegeven. De reden is natuurlijk niet ver te zoeken. De superstar dj’s die als headliners op zowat elk festival prijken. Rock Werchter, Rock Patati en Rock Patata zijn festivals waar duidelijk meer dan alleen rock hoog in het vaandel wordt gedragen. En dan hebben we het nog niet gehad over de populariteit van de dance festivals. Tomorrowland, Laundry day, I Love Techno en noem maar op gaan allemaal gebukt onder de mateloze populariteit en vercommercialisering van koning BEAT. Wat op zich wel tot gevolg heeft dat op de gemiddelde mainstage even goed de nieuwste dansvloer bommetjes op repeat kunnen staan, maar door de overdaad aan airtime kan een trouwfeest dj toch van tijd tot tijd een waar festivalsetje neerpoten.

Met een nieuwe djlebart website, een twitter account en een aantal nieuwe speeltjes zijn we in alle geval voorbereid en klaar voor seizoen 2013.