woensdag 21 september 2011

Een Cantium over Extremen.

Hardstyle, Jumpstyle, French Tek of Hardcore zijn nu niet direct de genres waarmee de gemiddelde electronische muziekliefhebbers vereenzelvigd wil worden. Je moet dus naar “themafeesten” als bassleader, Reverze of Sensation Black gaan om een beetje aan je trekken te komen. Als voornoemde strekkingen zich dan toch een weg banen binnen het meer commerciĆ«le festivalcircuit dan worden ze verbannen naar een uithoek in het terrein waar het stel rondspringende festivalgangers en de op een hoog tempo dreunende beats zo weinig mogelijk interfereren met de andere electronische adepten.
Nu heb ik wel eens een avondje extreem hard staan hakken en kwijlen op een dj Korsakoff optreden en heb ik lady Dana wel eens wild zien gaan, eerlijk is eerlijk, het zijn ook niet mijn favoriete muzikale verpozingen. Het lijstje met voorkeur-nummers dat ik voor vorige vrijdag kreeg, liet echter uitschijnen dat dit wel zou geapprecieerd worden door de aanwezigen en … het bruidspaar.
Le Cirq in hoogstraten, was de extreem schitterende locatie voor dit gebeuren. Een zaal in theater stijl met de bijbehorende gigantische luster en een eigen installatie waar je als dj meer dan een klein fortuin zou moeten uitgeven om het te huren. Met lightjockey die tevens fungeert als videojockey … licht en video-animatie gewijs kon de avond dus niet stuk.
21h30 … tijd voor de extreem vroeg ingeplande openingsdans, waar ik overigens helemaal fan van ben. Veel opwarmperiode, enigszins ondersteund door de zoveelste moesonregen die het Belgenlandje passeerde, was niet nodig om de gasten op temperatuur te krijgen voor een stomend feestje. En ik denk dat ik dit trouwfeest met stip op 1 kan zetten als het gaat om bizarre, zij het niet extreem bizarre muzikale combinaties. Ik heb wortels in het gothic/electro/industrial genre, heb metal en punk feestjes afgeschuimd, zag Rocco Granata in mega-tent Dockside Marina in een new-Beat versie te berde brengen naast klinkende namen als Confetti’s en Plaza en beschouw bepaalde Keerbergse discotheken als 90s jeugdzonden … om te onderstrepen dat ik heb al wat extremen heb gezien.
Maar een feestje waar dj Coone, Vorwerk, Furax, Armani & Ghost en Mark with A K even veel gesmaakt worden als The Ramones, The Sex Pistols en zelfs The Dead Kennedy’s dat had ik nog niet mee gemaakt. Dat dezelfde mensen helemaal losgaan op de zwaarste retro, doodleuk de hucklebuck hopsen, headbangen op Metallica en Rammstein, een bovenste beste gangsta bro neerzetten op de House Of Pain of Naughty By Nature en met eenzelfde animo de longen uit hun lijf zingen als “sweet caroline” of “why tell me why” de revue passeert is niet direct de doorsnee trouwfuif te noemen.
Het seizoen quasi afsluiten met een playlist als deze is geweldig en geeft een mens extreem veel energie, genoeg om zijn winterslaapje over te slaan en rijkhalzend beginnen uit te kijken naar alles wat nog zal volgen.
Erwin, Karen ... het ga jullie extreem goed.