welverdiende rust ??

12 september zou officieel gedoopt kunnen worden tot een van de meest gegeerde trouwdata van 2009. Tal van aanvragen stroomde binnen edoch geen enkele werd positief beantwoord. Mijn nichtje trouwde en gesteld als ze is op haar neef, was ik uitgenodigd en nog beter ... als gast.
Beroepsmisvorming gewijs moest ik toch opmerken dat de geweldige licht en geluidsinstallatie toch niet optimaal gebruikt was, maar dat mocht de pret niet drukken. Een avondje wild over en weer hoppen over de dansvloer, het is eens wat anders dan hetzelfde wippen op die vierkante meter achter de draaitafels. En ook die avond bleek BONKERS rrrrrrrrrrrrr, de dansfloor filler van het moment.

29 augustus was met stip de drukste gevraagde trouwdatum. Ook hier werd iedereen initieel met een kluitje in het riet gestuurd. 29-08 is namelijk de verjaardag van mijn vrouwtje. En heel af en toe moet je de kerk in het midden houden. Mijn baas besliste hier echter anders over ... als dj'en plots je kostwinning wordt, dan valt de luxe van gigs weigeren plots weg. Het was dus Bluemoon time.
Op het laatste nippertje nog een verandering in het programma, aangezien een van de collega dj's de playlist echt niet zag zitten. Extremiteiten ... my cup of tea.
En extremiteiten werden het. De vader van de bruid pootte een speech neer waar 'Red Foreman' ( That 70s show nvdr ) bij zou verbleken. En eens de beentjes waren losgeschud gingen Tom en Sarah's gasten volledig los. Mc'en tijdens '2 Unlimited' en 'The Marshall Masters', heerlijk meebrullen met Paul Severs, een kleine pogo als onze zusters 'Temple of Love' scanderen, luchtgitaren en luidkeels schreeuwen 'Run to the Hills' en hier en daar een waar I Love Techno tafereel ...
Zulk een avonden zijn moordend, maar geven je zo een geweldig gevoel ... en daar doe je voor.

Big ... Bigger ... Huge !!

Een van de meest bekende lichteffecten is de spiegelbal. Opzet is eenvoudig, men neme een bol en plakken deze vol met spiegeltjes. Zo oud als de straat maar nog steeds een ongelooflijk prachtig effect.
Aulnenhof - Walshoutem ... Hier hangt een spiegelbol(letje) maar er staan geen spots op gericht, waardoor het effect nihil wordt. De huis-installatie zag er afgeleefd uit, maar dat mocht de leute op 'de dag' van Jo en Tinne niet temperen. Afgezien van een spinal-tap moment waar ik de verkeerde naam gebruikte in mijn openingsdans-aankondigings-woordje was het een topfeest. Grote dansvloer, veel volk, overvolle dansvloer en het laatste uur mocht ik me volledig laten gaan, de nieuwste techno-minimal-club tunes dreunden doorheen het pittoreske dorpje.

Hof Van Putte - Zegelsgem ... De andere kant van vlaanderen, daar waar 'beldige' een voltooid deelwoord is (een taaltje dat met een dubbele tong en ondanks de jaren training van een collega uit oudenaarde, zelfs voor een Brabander moeilijk te verstaan is ). Een zaal die gebukt gaat onder Vlarem II. 92dB is echter ruimschoots voldoende en een installatie die we kunnen bestempelen als marktconform. Hier hangt ook een discobol en hier hebben ze er gelukkig wel 2 pinspots op gericht !! Frank en Annelicke hadden duidelijk de feestbeesten geselecteerd als gasten. Uitermate weinig 'trouwfeestklassiekers', gewoon lekker doorgaan. Met enkele synchro-dans momenten welke de 90s boysbands terug tot leven brengen. Met momenten pure Illusion-flashbacks of voor de 'hasten van hinter' ... ding'n van La Bush.

Eskimofabriek - Gent ... The bar has been raised. Een lichtbrug waar menig fuif naar zou snakken. Moving Heads, Speakers in de brug, dubbele 18" Subs, en een spiegelbol van een meter. Om de dj zijn tong helemaal tot op de grond te krijgen, werd een djm800 en 2 cdj1000s voorzien ( wtf zult u zeggen ... de festival-standaard, 10 days off, I love Techno, Pukkelpop, Werchter ... u ziet een dj, hij draait op die cd spelers, met die mixer ). En aangezien het toch niet op kan, worden we vergast op een Sinterklaas-bezoekje. Wacko Jacko, Marco Borsato en een stevige brok RNB lieten een bont gezelschap van IT'ers en Rijkswachters uit de bol gaan.
Tim, Stephanie ... Het was geweldig.

Outfort ...

Vorig weekend weer eens een trouwfeest gedraaid in het Outfort. Het Outfort is een verlaten schietgang van de Antwerpse fortengordel. Eigenlijk een pracht van een locatie maar een locatie die wel wat vergt van de dj.

Je staat alleen, geisoleerd van de gasten. Door de verschillende compartimenten moet je de mensen 'communicerende vaten' gewijs naar de dansvloer lokken. De sterkte van de zaal is tevens de zwakte. Introverte zielen met drempelvrees kunnen hun danspasjes verbergen in een uithoek van de dansvloer en praters worden niet gestoord door het geluidsvolume, maar worden niet meegezogen in het feestgedruis waardoor de sociale feesters onder ons niet zo makkelijk over de dansstreep getrokken worden..
Een ander voordeel van de zaal ... de dansvloer is donker, zonder dat tafelgangers in diezelfde duisternis worden gezet. Een klein extra'tje aan discoverlichting maakt daar dus een wereld van verschil.

Het feest ansich had ergens eenzelfde dualiteit. Het bruidspaar was erg rock-gericht, geen probleem natuurlijk, in de beginjaren als dj draaide ik veelal grunge, wat new wave en het alternatievere gitaarwerk. Edoch de gasten hadden niet zoveel kaas gegeten van zwaarder raggen, alleen de bekendere deuntjes die jaarlijks hoog in de StuBru top 100 aller tijden prijken konden wat bijval genieten. Gelukkig boden weerom de 90s en 'C'est pour la petit bourgeoisie' toestanden soelaas om iedereen los te laten gaan.
En een zoeken naar een balans tussen Du Hast(Rammstein) en Dum Tek Tek(hadise) of Pennywise en Ixxel ... hoe dan ook dropen de meesten af met okselvijvers.

Met dank aan fotograaf Dirk ... een sfeerbeeldje ...

The 1st wedding with a view ...

... 'a party with a view'. Een mooie slogan voor een nieuwe zaal in het Leuvense, geen balzaal of massa bedoening, maar een ruime villa omgebouwd tot een gezellige feestzaal voor kleinere klassieke trouwfeesten en middelgrote trouwfuiven. Ik kreeg de eer om 'De Witte Villa' te mogen inwijden. "Het programma van de avond, deze avond" was vooral ongedwongen en amicaal. Iets wat met trouwers als Jeroen en Delphine niet kon misgaan. Recht voor de raap werd er aardig wat afgelachen en tegen middernacht hebben we ceremoniemeestergewijs het koppel aangezet tot het snel verorberen van hun rijk gevuld dessertbord om de openingsdans in te zetten.
Het werd een stomend feestje ... de tijd en het aantal liedjes vlogen in een razend tempo voorbij.

DJ'en is werken, maar geen enkel feestje is hetzelfde, er bestaat is geen blauwdruk voor de ideale party, en dat maakt dj'en elke keer weer een uitdaging. Er bestaan wel trends, en wat HOT is in de media is HOT op een trouwfeest ... Kid Cudy, Katy Perry, Lady Gaga passeren keer op keer met succes de kartonnen luidspreker-cones ... maar de echte toppers zijn 90s classix!
De easy ones ... Gala, Snap, Milk Inc., 2 Fabiola en fiocco maar ook hardere retro schijven (sex-a-phone, drop that beat, pullover om er enkele te noemen) laten jong en oud de beetjes wild uitslaan. En wat harder mocht het 21 maart zeker zijn. Naast een gezond pakket bulkende beats werden de luchtgitaren boven gehaald, geen summer of 69 syndroom, maar grunge-gewijs raggen op de groten der aarde.
Afsluiten met een paar ambi-klassiekers und ein 80s schallplatten parade ... skandal, wunderbar, verdamd ich liebe dich ...
5 uur draaien en meer dan 100 liedjes verder, doodop en met pijne voeten die ik er graag bijneem, sloot mambo nr5 de tent.

Jeroen & Dephine (en jullie gasten natuurlijk), het was geweldig het ga jullie goed !!

Crisis ...

... dj gewijs mag ik niet klagen. Hoewel het steeds later aanvragen van een dj een trend is die ook bij collega's waargenomen wordt, komt er wat meer data-diversifieren. De rustige, gure maanden en trouwen op een vrijdag wordt populairder.
Het seizoen is dus ingezet, met een verjaardagsfeest van een jeugdige 60'er. Mixtechnisch is dit niet echt een uitdaging, minutenlang laten samenlopen van beats was niet echt aan de orde, de juiste oldies vanonder het stof halen daarentegen ...
Achteraf horen van de kwiek ter been zijnde schoonmoeder, die de 80 inmiddels gepasseerd was, dat ze het trouwfeest van de kleindochter in dezelfde zaal hebben gevierd maar dat het 'orkest' toen niet zo goed was als dees, terwijl ze zich in dezelfde adem verontschuldigde omdat ze op nylons rondliep ... de schoenen met hakken deden teveel pijn, zo een qoute maakt dit soort feestjes een heel klein beetje memorabel.