zondag 10 november 2013

a trip down memory lane

Stilte. Je ziet alleen concentratie. Met een paar snelle pennetrekken beantwoord je de laatste vraag en verlaat in aller eil de school premises. Verzamelpunt na de examens is "De Meermin", een of andere poshy tennisclub aan de boorden van het Kerebergse meer, welke 2x per jaar werd herleid tot hol van verderf. Bier in bekers en soms ook uit als de bekers door het etablissement vlogen, voorzien van tapkranen en rioleringsbuizen met een te laag debiet.
Dat was de eerste helft van de jaren 90. Anno 2013 gaat "De Meermin" al jaren door het leven als conferentiecentrum voor seminaries, congressen en feesten "Semcom". Een lik verf over nostalgische grootsheid, met squashvelden die dienst doen als stoelenkast en een snookerzaal nu gewoon keuken is. De zaal waar de Keerbergse apres-examen oktoberfesten plaats had was nu de dansvloer voor Steven's 40e verjaardag. Een gezelschap dat wenste ondergedompeld worden in de tijd van toen. Jaren 80 classic, grunge ene streepje new wave aangevuld met wat hedendaags alternatief geweld. Veel sfeer, dat wel, maar het dak gaat er pas echt af als de tomorrowlandbommetjes passeren. Mainstage sets van dance festivals, die bulken van dropmixes en het betere gooi en smijtwerk, 1-op-1 kunnen mappen op zowat alle verjaardags- en trouwfeesten die ik vandaag de dag moet afwerken, dat is toch de trend van het laatste jaar.

En het was een ongelooflijk jaar, een jaar waar de hoogtepunten elkaar opvolgden. Een jaar waar Studio Brussel en de VRT in het algemeen, met "The Sound Of Belgium" maar eens mee proberen te rijden op een hype die al jaren op een dansvloer in je buurt plaats vindt, 90s, house en retro, Boccacio en Cherrymoon toestanden, knoerteharde classix en dansers die volledig uit de bol gaan. Aanzien worden als "trouwfeest-resident", onthaald worden als een ware rockster, terwijl je niet meer doet als plaatjes aan elkaar rijgen en meerijden op de golf van enthousiasme voor je.

Wordt "Bonzai" de openingsdans ?
"Sabaton", "Paradise Lost" en "Korn" opleggen en de dansvloer vol houden.
Bart, ge zijt de dj, ge doet wat ge wilt, ik mag dan wel 50 zijn, maar we gaan er geen 80s party van maken, het is 2013.
Gasten die de discobar aanzien als hun mekka bij het opleggen van "The Sky is pink".
Dames die besluiten met elkaar te trouwen, zodat ik op hun trouwfeest zou kunnen draaien

Om maar enkele quotes en momenten te noemen, naast het respect dat je keer op keer krijgt, die je doen doorgaan en vooral uitkijken … licht uit en klaar om voor 2014 te gaan. je draagt de vlag van je land als een cape, dit is waarvoor je bestaat!

dinsdag 25 juni 2013

Meer kommer en kwel van een trouwfeest dj ...

Zaaluitbaters lopen niet hoog op met creaturen die het land rondzwerven als trouwfeest dj, het ultieme bewijs hiervan zijn toiletten. Om de een of andere reden zijn die altijd strategisch, ver weg, van de dj booth geplaatst.
En hoewel we voor een geslaagd feest een noodzakelijk kwaad zijn, worden we hier en daar liefst weg gestoken in een klein hoekje, terwijl de klant een grote lichtbrug heeft besteld voorzien van een hoop toeters en bellen die om de een of andere reden de workflow van de keuken belemmeren. Na wat verbaal gebakkelei krijg je toch wat plaats en een wankel tafeltje ter beschikking terwijl de maitre argwanend elke beweging in het oog houdt, zodat je zeker geen cm van zijn dessertbuffetvloer inpikt. Laverend door een eivol gestouwde zaal zet je je installatie recht, waarbij plots daagt dat er geen dansvloer is. Mooi zo ... minstens 2 tafels met gasten die in de helft van het feest hun zitplaats moeten afstaan of hebben we deze keer een dansvloer met opstakels ?
Een ander model zaaluitbaters is het beu dat de dj met statieven en kisten door zijn etablissement dendert, toegegeven, niet alle collega's of verhuurders proberen even subtiel een discobar te plaatsen, en besluit een eigen discobar te plaatsen of nemen een firma onder de arm die dit voor hun doen. Een professionele discobar wordt dit vaak genoemd. Alle "huisdiscobars" over eenzelfde kam scheren doe ik niet, hier en daar staan wel degelijk professionele installaties, maar al te vaak kom je toch in aanraking met slecht onderhouden mengpanelen en cdspelers, waar de densiteit vingerafdrukken en vetzakkerij groter is dan in een openbaar toilet. Gelukkig zijn CDs zo 2001 en met de opkomst van de digitale dj wordt het meeste opgelost, de meeste dj's sleuren een controller en portable mee die overal op kan worden aangesloten.
Het geluid van de "huisdiscobar" is over het algemeen goed te noemen, met dank aan compacte maar peperdure bose systemen die mooi blenden met de zaalinfrastructuur. Verlichting daarentegen is door de band eerder summier te noemen, hoewel er met de komst van compacte led-verlichting een hoop mogelijkheden zijn om lichteffecten en discolichten weg te werken rond de dansvloer ... daar onderscheiden zich de professionele "huisdiscobars" zich van de uitmelkers.

"Huisdiscobars" hebben over het algemeen de mogelijkheid, soms zelfs de verplichting, ze te combineren met "huisdj's". Ik ben geen "huisdj" en daar heb ik ook geen ambitie toe. Verandering van spijs doet eten, dus ook met plaatsen waar je draait. Elke week in een zelfde zaal draaien en je wordt een stuk van het meubilair, je wordt op het einde waarschijnlijk meer ceremoniemeester dan dansvloermenner. Meestal zijn het dj's uit een dj-team die in de buurt van de zaal wonen en dus de geknipte man zijn voor een feest in die zaal. Ik ga zelf geen oordeel vellen over hun draaikwaliteiten zolang ik ze niet aan het werk heb gehoord, maar commentaren van het zaalpersonneel in de stijl van "Wat een verademing, die gast dat hier normaal draait, die haspelt elke keer een zelfde playlistje af" stellen bepaalde quotes als "tijdens een persoonlijk gesprek selecteren we voor u een geschikte dj" in een bepaalt daglicht.



En dan heb ik het nog niet gehad over voorzichtig over het grasveld rijden met je wagen om tot aan de zaal te geraken, of morgen terug komen om alles op te halen want in het donker over datzelfde grasveld rijden werd me toch afraden. Alsof wagens van tegenwoordig niet voorzien zijn van dingen die verlichting brengen in de duisternis.

zondag 3 maart 2013

De surfende dj ...

Op het internet rond dwalen en wat trouwfeest-fora doorworstelen levert zelden interessante info op.

Je leert dat collega's zich al eens vergalopperen in hun eigen beschrijvingen. "Boek hier de meest ervaren meest ervaren bruiloft dj" en dat ze deze woorden kracht bij zetten met mogelijks nog dwazere slogans ...


Je leert dat collega dj's niet altijd creatief zijn en website-templates klakkeloos van het net copieren ...
site van dj bartje vs. discobar bnb music.
Maar ook dat er tekst knip-en-plakkers achteloos je teksten gebruiken om hun diensten aan te prijzen. Met dank aan Copyscape.

Verder zijn er trouwers die de toevallige voorbijganger aanspreken om hun trouwfeest een eigen toets te geven ... "Wij willen zelf een lijst samenstellen en hebben al een hele hoop liedjes maar willen nog graag wat ambiance liedjes toevoegen. Dat maakt het allemaal ook veel persoonlijker ipv een lijst van een dj." Of mensen die de huidige kook-manie aangrijpen om exquise gerechten aan hun gasten te presenteren ... "wat kan je allemaal geven van eten tijdens het avond feest? ook speciale dingen zoals frieten enzo?".

Maar zo nu en dan schrijft eens iemand iets neer wat effectief steek houdt, iets wat elke dj samen met mij zal beamen.

"Onthou ook goed (en ik meen het): mensen komen naar een trouwfeest, jullie trouwfeest, om jullie geluk te vieren. 90% van de mensen is er om zich te amuseren en zal zich laten meeslepen door de vrolijkheid die er heerst. Wanneer bruid en bruidegom het goeie voorbeeld geven, springt de rest mee op de dansvloer en dan is de trein vertrokken. Ik zal alvast grondig meeshaken !!"